در خدمت قهرمان جهان کامبیز طارمی هستیم ، ورزشکار پارادومیدانی که اخیرا اولین مدال طلای خودش را برای آزادی زندانیان جرائم غیر عمد به ستاد دیه استان هرمزگان اهدا کرده است.
آقای طارمی متولد چه سالی و کجا هستید؟
باسلام و عرض ادب خدمت شما و تمامی مردم ایران ، بنده متولد بیست و سوم تیر سال شصت و هفت هستم، متولد بندر عباس و در یک خانواده سطح پایین به دنیا آمدم که شکر خدا، خداوند کمک کرد و الان سطح خانواده بسیار بالا رفته از نظر مالی.
آقای طارمی از زندگی ورزشیتون برامون بگید و اینکه از کجا شروع کردید؟
من دقیقا ۹ ساله بودم که از مدرسه استارت دومیدانی را آغاز کردم. معلم ورزش ما آقای آرانی بودند که زیر نظر ایشان ما در مدرسه تمرین می کردیم تا اینکه در یک مسابقه ایی در مدارس شرکت کردم که بعد از آن من را به هیات دومیدانی معرفی کردند و بعد از آن بنده کلا به این رشته علاقه مند شدم و تمامی مسابقات را در حد توانم شرکت کردم که تا الانم خداروشکر مدال هایی که کسب کردم حاصل این انتخاب درست مسیر در کودکی بوده . از سال ۸۴ – ۸۵ به مسابقات قهرمانی کشوری راه یافتم که برای اولین بار در قالب مسابقات مهم بنده مقام چهارمی را کسب کردم و در همان دوره در یک رشته دیگر مقام سومی دست پیدا کردم از سال ۸۵ به این ور نقطه ی عطف زندگی ورزشی بنده شروع شد و تا به امروز همیشه جایگاه سکوی اولی ، دومی و سومی مسابقات را کسب نمودم.
از کی به عضویت تیم ملی در آمدین؟
از سال ۱۳۸۵ تا به حال هم عضو تیم ملی هستم .
آقای طارمی به جز ورزش در شغل دیگری هم مشغول به کار هستید؟
بله من کارمند قراردادی شرکت توزیع برق هستم.
از مدال های خود بگویید، تا بحال چه تعداد مدال دریافت کرده اید؟
اولین مدال جهانی من سال ۲۰۰۹ بود در مسابقات تونس.
این همین مدال اهدایی شماست برای آزادی زندانیان جرائم غیر عمد؟
بله همین مدال است که برای من بسیار ارزشمند می باشد زیرا اولین مدال جهانی من محسوب می شود . در همان مسابقات تونس موفق به کسب دوتا مدال طلای جهانی دیگر نیز شدم.
در حقیقت مسابقات جهانی ۲۰۰۹ بود که اعزام سوئد شدیم و ۱۵ روز مانده به مسابقات آپاندیس ام را عمل نمودم ولی با این حال پس از عمل خودم را به مسابقات رساندم و موفق به کسب ۳ مدال برای کشورم شدم.
همچنین در مسابقات جهانی ایتالیا در سال ۱۳۹۰ دو مدال برنز گرفتم یکی در رشته صد متر با ثبت رکورد ۱۱ ثانیه و ۱۵ صدم ثانیه و دومی هم در رشته ی ۲۰۰ متر با ثبت رکورد ۲۳ ثانیه و ۲۷ صدم ثانیه در جایگاه سوم قرار گرفتم و موفق به دریافت مدال برنز شدم.
موفق به کسب مدال قهرمانی کشوری زیاد شدم و همچنین در سال ۲۰۱۷ موفق به کسب یک مدال نقره در مسابقات قهرمانی جهانی در تایلند که نمودم.
انگیزه خودتان را از اهدا کردن این مدال را به ما بگویید؟
من همواره دغدغه ی و علاقه زیادی به کار خیر دارم، بسیار جذاب است که به واسطه ی یک مدال، چندین زندانی بتوانند به آغوش گرم خانواده هایشان برگردند. فکر نمیکنم لذتی بالاتر از این باشد که انسان بتواند شادی را به کانون گرم خانواده ها ببخشد. بنده در عرصه های دیگر هم تلاش میکنم به مردم کمک کنم که این کمک کردن به مردم سسب آرامش برای من می شود تا با خیال راحت شب ها بخوابم.
خاطراتی از این مسابقات دارید که شنیدنی باشه ؟
در آن زمان برای اولین بار داشتم برای مسابقات تونس می رفتم به من می گفتند که موفق به کسب مدال نخواهم شد، استرس خیلی زیادی داشتم از دوستان هم کسی نبود که روحیه ی خوبی به من بدهد ولی پس دریافت این مدال تمام منتقدان من ساکت شدند، خیلی کار دشوار و در عین حال بزرگی بود، که در واقع اولین مدال این رشته در سطح جهانی برای کشور محسوب می شد و درضمن برای من این مسابقه به عنوان اولین تجربه ام در سطح جهانی محسوب می شود. ولی موفق به کسب ۲ مدال طلا شدم که این موفقعیت واقعا برای من لذت بخش بود و موجب شوک بزرگی در ورزش جهان شد و همه متعجب گشتند ” که این شخص کیست که با اولین حضورش در مسابقات جهانی توانسته ۲ مدال جهانی طلا را کسب کند”.
درضمن خاطره ی بسیار بدی نیز از همین مسابقات سئود داشتم، که ۱۵ روز مانده به مسابقات آپاندیس عمل کردم. خیلی ها در آن روزها کارشکنی کردند و دوست داشتند که من از این مسابقات حذف شوم ، خداروشکر با مربی تیم ملی آقای کیانی صحبت کردم ، ایشان با آقای رضایی رئیس کمیته ی تیم ملی صحبت نمودند و ایشان به بنده اعتماد کردن و روز آخر از من تستی گرفتند که واقعا ازشون تشکر میکنم و خوشحال ام موفق شدم جواب اعتمادشون را بدهم و تونستم دست پر از این مسابقات برگردم .
چه افتخار های ملی دیگری هست که نگفته اید؟
در استان هرمزگان ده دوره متوالی به عنوان قهرمان قهرمانان شناخته شدم. در رشته ۴۰۰ متر مدال طلای مسابقات وزارت نیرو کل کشور رو دریافت کردم.
درضمن عضو تیم ملی نجات غریق هم هستم و همچنین موفق به کسب ۱۴ مدال نجات غریق خاورمیانه را نیز شدم و باید عرض کنم با کمال افتخار کارمند افتخاری بهزیستی استان هرمزگان هستم. زمان ریاست جمهوری دکتر احمدی نژاد به عنوان نخبه ی کل کشوری شناخته شدم و که تمام این ها برای بنده افتخارات ملی به حساب می آیند. دیگر چیزی که به آن بسیار می بالم این است که در سال ۹۲ یکی از مدال های جهانی ایتالیا را به خانواده شهید حسن دانشمند تقدیم نمودم.
همچنین بنده نه مدال در آموزش و پرورش دارم.
رشته ی تخصصی شما چیست؟
رشته تخصصی بنده در دوی سرعت است ۱۰۰ متر ، ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر می باشد.
مجموع مدال های شما به چه عددی می رسد؟
در مجموع بنده ۱۴۹ مدال دارم که از این تعداد ۷۰ عدد طلا می باشند که نه عدد آن ها جهانی هستند و درضمن بنده تنها کسی هستم که در رشته دومیدانی مدال جهانی برای کشور کسب کرده ام. خیلی از دوستانی که مدال دارند برای دیگر مسابقات است و مدال جهانی ندارند.
مسابقات پارا المپیک هم بودین ؟
بنده مسابقات آسیایی ورودی آوردم ولی متاسفانه به دلیل مشکل آی سی تی داشتم، در دنیا آی سی تی بنده در رشته ی دوی سرعت ۱۰۰ متر تعریف شده به خاطر همین مشکل آی سی تی از مسابقات جا ماندم و موفق نشدم برم .
مشکل از کجا بود
دولت کمک هم کرد ولی کمیته ی جهانی پارااولمپیک دیر لیست را بست و باعث ایجاد مشکل در آی سی تی بنده شد اگر من به مسابقات می‌رسیدم با توجه به رکوردی که داشتم حتما حداقل مقام سومی اولمپیک را کسب می کردم.
چه باشگاه هایی عضویت داشتید
آذرخش ، شهداری بندر عباس ، نفت تهران
الان در چه باشگاهی هستید
الان در هیچ باشگاهی نیستم و به صورت شخصی تمرین میکنم
چه کسانی نقش مهمی در این افتخارات شما داشته اند؟
مربی های خوبی که داشتم آقایان کیانی آذر ، هادی بلالی پور ، سروری (مربی تهران) و یکی از مرابیانی که از بچگی بنده رو حمایت کرد. آقای جعفرنژاد هم که روانشناس ورزشی ما هستند و خدا خیرشان بدهد که برای اهدا کردن این مدال بسیار کمک کردند. مهندس مصطفی طبیبی یکی از کسانی بوده که در استان همیشه از من حمایت کرده.
یک تشکر ویژه هم از آقای رئیسی ، رئیس قوه ی قضایه دارم بابت زحمات زیادی که می کشند و برای مردم بسیار کار میکنند واقعا ممنون شان و دست بوسشان هستیم.
چه خواسته ایی دارید
آرزوی هر ورزشکار این است که زیر نظر یک مربی حرفه ایی تمرین کند، متاسفانه ما در استان مربی حرفه ایی نداریم ، اگر هیات دومیدانی بتواند یک مربی حرفه ایی برای استان بیاورد بسیار خوب می شود تا ورزش استان با قدرت بیشتر جلو برود.
متاسفانه ورزش استان ما سیاسی است تمامی مدیران ورزشی مسئولین مملکتی هستند که سر رشته ایی از ورزش ندارند.مدیری نداریم که از جنس خود ورزش باشد، از آقای سلطانی فر وزیر ورزش تقاضا دارم که یا خودشان حضورا به استان سر بزنند یا نماینده شان را بفرستند تا سطح ورزش استان را از نزدیک مشاهده کنند.
چه نمره ایی به سطح کیفیت ورزش استان خود میدهید از یک تا بیست
من از بیست نمره دو به ورزش استان می دهم واقعا از نظر حرفه ایی در این زمینه بسیار عقب هستیم واقعا ما در استان چرا نباید یک قهرمان اولمپیکی داشته باشیم؟
چرا در استان هرمزگان که این همه پتانسیل دارد تنها ما ۱۴ ورزشکار ملی داریم متاسفانه به سطح ورزش استان اصلا رسیدگی نمیشود.
نظر و راهکار خودتون برای حل این مشکلات چیه؟
مدیران اگر از جنس ورزش باشند به راحتی این مسائل را درک میکنند ولی متاسفانه وقتی ورزش دست مایه ی سیاست میشه انتظار پیشرفتی از این ورزش نباید داشته باشیم.
خواهشی از دیگر مسئولان ندارید؟
از وزیر نیرو خواهشی دارم، یک ورزشکار ملی پوش که کارمند شرکت توزیع است را توجه ای بهش بکنند ، من تقاضای زیادی از وزیر نیرو ندارم جز اینکه امنیت شغلی در اداره داشته باشم و شرایط شغلی بنده از قراردادی به استخدام رسمی تغییر نماید تا اینکه امنیت شغلی داشته باشیم تا بتونیم با خیال راحت و فکر آزاد و بازتری برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
صحبتی دیگری با مسئولین ندارید؟
نمیدونم چطوری عنوان کنم ، راحت بخواهم بگم از مسئولین تقاضا دارم با مردم رو راست باشند، یعنی خودشون باشند و به مردم بیشتر اهمیت بدهند و کمک کنند، بنده یک کارمند ساده هستم با حقوق ۳ تومن ولی به خیلی از مردمان نیازمندی که می شناسم کمک میکنم و آرامش دارم ، مسئولین با اختیاراتی که دارند بسیار می‌توانند بیشتر به مردم رسیدگی کنند . در واقع روحیه ی پهلوانی همین است، اگر می‌خواهید پهلوان باشید می‌توانند با کمک کردن به مردم به این لقب پهلوانی برسند.
از مسئولین خواهش دارم در انتخاب مسئولین هیات بیشتر دقت کنند افرادی در هیات مسئولیت دارند که بعضا سابقه ی مسئولیتشان به سی سال هم می رسد، چرا باید یک مسئول غیرورزشی سی سال تصدی هیات استان را در دست داشته باشد، در این زمینه اصلا رسیدگی نمیکنند.
هیچ مدرسه ی دومیدانی در سطح استانی نداریم و اصلا ورزشکاران را هیچ اهمیتی نمیدن. بنده بارها پیشنهاد دادم با هزینه ی شخصی خودم حتی مدرسه ی دومیدانی راه اندازی کنیم که مخالفت کردند و گفتن نیاز نیست، اصلا هیات به کلی تعطیل است.
ما در استان ورزشکارانی داریم همچون هادی بلالی پور که بسیار گمنام هستند چرا از این ورزشکاران در جهت رشد ورزش استان استفاده نمیکنند؟
آقای بلالی پور پتانسیل بالایی در ورزش استان دارد که حتی در حد ریاست هایت استان هم می تواند کمک به ورزش استان کند.
آرزوی ورزشی تان چیست؟
بنده در ورزش به همه ی آرزوهایم رسیدم و تنها آرزویم این است که در سطح استان ورزش بتواند جوانانی مدال اور تربیت کند. بنده امسال قول ۵ تا مدال دیگر را هم خواهم داد
آرزوی غیر ورزشی
دوست دارم یک مجتمعی بزنم تا بتوانم خیریه ایی بزرگ راه اندازی کنم تا کمک حال مردم شوم.
قرار است دوشنبه مورخ دوم تیر ماه سال ۱۳۹۹ مدال طلای این قهرمان جهان در سایت تک دیل به صورت مزایده خیریه به فروش برسد که درآمد حاصل از فروش این مدال تماما به آزادی زندانیان جرائم غیر عمد استاد هرمرزگان تعلق خواهد گرفت
